سخن گفتن از آینه عفاف و مادر عصمت این گوهر قدسی در قامت انسانی ساده نیست به ویژه که در دریافت “جلوه‌های معنوی این اقیانوس بی‌پایان” به مثابه کودکی خرد باشی که توانی بسیار محدود و درکی بسیار ناقص دارد. اما به مدد روایات معصومین(ع) که به فیض وجودی بی‌بی دوعالم اتصال دارند، ما را روزنه‌ای هست که از بانو توشه برگیریم. به شواهد روایات فاطمه (س) به عرفان کامل رسید در چهارچوب خانه‌ای محقر اما پر از نور و نماز و قرآن و عبادت به شکلی که جبرائیل امین بر حضرتش نازل می‌شد. در شأن عبادت حضرت(س) امام باقر علیهالسلام فرمود: «کانت تَقُومُ حَتّى تَورَّمَ قدماها». همچنین علاّمه مجلسى (ره) در مورد خانه على و فاطمه علیهماالسلام از انس بن مالک، و بُریره نقل میکند: هنگامى که رسول خدا (ص) این آیه شریفه را خواند: «فى بیوتٍ اَذِنَ اللّهُ اَن تُرْفَعَ و یُذْکَرَ فیها اسمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها بالْغُدُوِّ والآصالِ»؛ در خانههایى (مانند معابد، مساجد و منازل انبیا و اولیا) خدا رخصت داده که آنجا رفعت یابد و در آن، ذکر نام خدا شود و صبح و شام تسبیح و تنزیه ذات پاک او کنند. مردى برخاست و سؤال کرد: اى رسول خدا! این خانهها کدامند؟ حضرت فرمود: خانههاى انبیا. سپس ابوبکر برخاست و پرسید: اى رسول خدا! آیا این خانه (اشاره به خانه على و فاطمه) نیز از همان خانههاست؟ حضرت فرمود: آرى و از برترین آنان است. در روایت دیگری بیان شده، روزی رسول خدا به او فرمود: «دخترم از خدا چیزى بخواه که جبرئیل از جانب خدا وعده اجابت داده است.» فاطمه علیهاالسلام عرض کرد: «حاجتى جز توفیق در بندگى خدا ندارم. آرزویم این است ناظر جمال او باشم و به وجه کریمش نظاره کنم» و خود در مناجاتش میفرمود: «أسالک لذّة النّظر الى وجهک». پس ما به عنوان یک زن در روزگار فعلی شایسته نیست که با رها کردن چهارچوب منزل و بی‌اندیشه وظیفه همسری بیرون از این فضا عرفان و معنویت بجوییم بلکه لازمه نقش‌آفرینی، بالندگی معنوی یا حضور سیاسی در اجتماع باید چون فاطمه (س) ابتدا توجه به سازندگی فردی و استحکام خانه و خانواده باشد و سپس حضور در اجتماع #سبک_زندگی_فاطمی #به_قلم_خودم
با بررسی روایات پیرامون خانم فاطمه زهرا(س) به نکته قابل توجهی می‌رسیم مثل ”سیده النساء العالمین” یعنی از حضرت به عنوان سرور زنان عالم یاد شده است؛ موردی که عیناً برای حضرت مریم(س) هم آمده است و او نیز به عنوان سرور زنان عالم یاد شده است.
بنابراین این سوال به ذهن می‌رسد که آیا تفاوتی بین این دو الگو در معرفی نیست؟
با بررسی‌های بیشتر پاسخ این پرسش جالب توجه است! تفاوتی که بین این دو بانو وجود دارد، این است که حضرت مریم (س) الگوی زنان عصر خود معرفی شده است اما حضرت زهرا(س) الگوی تمامی انسان‌ها اعم از زن و مرد در طول تاریخ. آنجا که امام زمان(ع) در توقعی به خط مبارک خود می‌فرمایند: «وَ فِی ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) لِی أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»؛ در دختر رسول خدا برای من سرمشقی پسندیده وجود دارد.
این مطلب نشان می‌دهد که اولا بی‌بی دو عالم (س) دارای عصمت هستند و ثانیا این بانو تنها الگوی زنان نیست، بلکه الگوی مردان نیز هست.
بنابراین سیره زندگی حضرت (س) الگوی همه انسان‌هاست تا روز قیامت. السَّلاَمُ عَلَیْکِ یَا سَیِّدَهَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ