بی‌شک همه ما در زیارت و  اقامه عزا برای ابا عبدلله الحسن( ع) ماجوریم اما  توجه به معرفت هر فرد نسبت به امام معصوم پاداش همه یکسان محاسبه نمی‌شود و از طرفی این روزها که تقریباً همه ما به نوعی زائر امام حسین(ع) هستیم زیارت همه یکسان و مقبول درگاه خداوند نیست زیرا زیارت مشروط به شروطی خاص است که البته  با وجود شروط آن زیارت پذیرفته می‌شود این امر اندکی اندیشه نیاز دارد که از خود سوال کنیم زیارت چه کسانی مقبول است؟  

چه اینکه این روزها ما دائم در حال سلام و تحیت بر ارواح مطهر شهدای کربلا و بقیه ائمه معصوم (علیهم الاسلام اجمعین) هستیم که این سلام و تحیت از راه دور، زیارت ما محسوب می‌شود و به حتم دوست داریم بدانیم زیارت‌های ما پذیرفته است یا خیر؟ پاسخ این سوال را از لسان مبارک امام صادق(علیه السلام) بشنویم که زیارت چه کسانی پذیرفته می‌شود؟ 

 از حمزه بن حمران نقل شده است که امام صادق (ع) فرمودند: نوه‌ام در سرزمین خراسان، در شهری که به آن طوس می‌گویند، کشته می‌شود. هر کس که او را بامعرفت به حقش زیارت کند، من در روز قیامت دستش را گرفته و داخل بهشتش می‌کنم و لو اینکه گناه کبیره داشته باشد. 

راوی می‌گوید از امام پرسیدم، جانم به فدایت؛ معرفت حقش چه چیزی است؟

  امام فرمودند: اینکه بداند، “اطاعتش واجب” است و اینکه او “امامی است غریب” و امامی است که به “شهادت رسیده” است. هر کس او را زیارت کند در حالیکه معرفت به وی داشته باشد، خداوند ثواب هفتاد شهیدی که حقیقتاً نزد پیامبر به شهادت رسیده باشند، را به او می دهد.(بحار الانوار، ج ۹۹، ص ۳۵)

 بنابراین طبق فرمایش حضرت مشخص شد که زیارت فردی که زیارتش عارفاً بحقه (دارای چهار شرط) باشد، زیارتی پذیرفته است

 اما سوال دیگری مطرح است که آیا فردی که زیارتش پذیرفته است سرانجام او عاقبت بخیری و بهشت است؟ 

در پاسخ به این سوال باید گفت تمامی کارهای خیر -از جمله زیارت- در صورتی می تواند مفید واقع شود که آن عمل خیر را انسان در آخرت به همراه خودش بیاورد‌؛ یعنی در صورتیکه آن اعمال به واسطه گناهان ما از بین رود، قطعا شفاعتی هم در کار نیست زیرا ثواب آن عمل، مردّد به نگه داشتن آن تا روز قیامت است و به صرف انجام دادن آن، انسان نتیجه آن را نخواهد دید.(ترجمه المیزان، ج‏۲، ص: ۲۵۷/ مراجعه شود به آنچه علامه در باب حبط عمل در المیزان آورده است و فعلا مطلب ما را روشن می‌کند. علامه می‌فرمایند: “حق مطلب این است که انسان به مجرد اینکه عملى را انجام داد مستحق ثواب و یا عقاب می‌‏شود، و لیکن این استحقاقش دائمى نیست، ممکن است دستخوش دگرگونى بشود، و وقتى از معرض دگرگونى در می‌‏آید که دیگر عملى از او صادر نشود، یعنى بمیرد"…) 

 بنابراین می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که اگر زائر، بتواند زیارتش را به سلامتی به مقصد خویش برساند، قطعا وعده شفاعت درباره وی محقق می‌شود ولی اگر -بواسطه گناهانش- نتوانست آن را به مقصد خویش رساند، قاعدتاً نمی‌تواند نسبت به امر شفاعت محقّ باشد.

 بر این اساس هر زائری لازم است اولا زیارتش نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) زیارتی عارفاً بحقه باشد و ثانیاً بتوانید با پرهیز از گناهان این زیارت مقبولش را تا روز واپسین به مقصد برساند تا مشمول شفاعت حضرات معصومین(علیهم‌السلام اجمعین) قرارگرفته، وارد بهشت شود چه اینکه واجب الاطاعه بودن امام در عمل، اطاعت آنان در نهی از گناه توسط آنان است که توجه و رعایت تام زائر و مراقبه را می‌طلبد. 

#شعور_حسینی

#زیارت

​ از فرازهای فروزان زیارت عاشورا، سلام‌های آن است. در آغاز هفت سلام و در ادامه دستور صد سلام داریم. سری است عجیب دستور صد سلام در زیارت عاشورا! 

آیا زیارت دیگری داریم که صد سلام داشته باشد؟

 اگر آدم بی جهت به شخصی صدبار سلام کند، می‌گویند عقلش را از دست داده است. در سنت رسول اکرم (س) هم نداریم یک نفر چندبار به رسول خدا (س) در یک دیدار صد سلام کند و حضرت هم در همان مجلس همه را جواب دهند. بنابراین چه سری در صد سلام نهفته است؟ “السلام” یعنی چه؟ 

سلام به ظاهر یعنی سلام علیکم یعنی درود بر شما، سلامتی می آورد. این گونه ترجمه در مقابل کهکشان معارف مستتر در کلمه “السلام” آنگاه که در مجموعه معارف قرآنی و روایی قرار می‌گیرد، مسخره‌ترین ترجمه است. سلام واژه‌ای عربی است. کلمات عربی در زبان محاوره‌ای عرب‌ها همان معنای معمول را دارد که در زبان های دیگر دارد و ترجمه معادل می‌شود. عرب‌ها هم در هنگام ملاقات و هم در هنگام خدا حافظی از کلمه سلام استفاده می کنند. می‌گویند: “السلام علیکم و یا مع السلام” اینها به معنای درود بر شماست. اینها سلامتی می‌آورد. اما زمانی که این کلمه عربی معمولی، به اقیانوس معارف وحیاتی وصل می‌شوند و در مجموعه الفاظ و کهکشان‌های واژه های قرآنی وارد می‌شوند از جنس دیگری درمعنای ” السلام علیکم” بوده، ترجمه درود بر تو ساده‌ترین و سطحی‌ترین معنی است، اصلا نمی‌شود معنی سلام را تمام و کمال گفت. 

با توجه به آیات و روایات می‌فهمیم که در سلام چند دسته از معانی وجود دارد:

 الف) دسته اول به معنی “دعا" است، سلام در معنای دعا مانند یک مفتاح الجنان پر از دعا، دعای فراوان. 

ب) دسته دوم از مفاهیم و معانی سلام “توسل" است، مفاهیم سلام در این دسته به اندازه یک مفاتیح الجنان در باطن خود معارف توسل را منتشر کرده است. 

ج) دسته دیگر از معانی سلام تسلیم است؛ مفاهیم و معارف تسلیم هم بسیار زیاد است. 

د) دسته دیگر اعلام آمادگی برای شهادت و چوب حراج زدن به تمام علائق دنیاست.

 ه) دسته دیگر درخواست مقامات ملکوتی برای خویش از آستان امام حسین (علیه السلام) است. و دسته دیگر … .

 با توجه به آیاتی مانند سلام علی نوح فی العالمین، سلام علی ابراهیم، تحیتهم فیها سلام، … در ترجمه سلام اصل همه این مقامات از خود حضرت حق منشعب می شود، از حق اعطا شده و همه درجات رو به ناحیه حق دارند. 

بنا به فرمایش حضرت فاطمه (س) الیک یرد السلام خواهند شد؛ آنگاه به معنی درود بر شما نخواهند بود. پس سلام دارای معانی گوناگون بوده، با گفتن السلام علیک یا ابا عبد الله! - به مقام سلطنت مطلقه حضرت ابا عبد الله(ع) پناهنده می‌شویم. - از حضور و درک مقامات حضرت و معارف معراج و روح حضرت به شگفتی و حیرت می افتم. - از ظلم ستم کاران و منحرفان زمان خود به ساحت مقدس حضرت، شکایت می کنیم و دادخواهی می‌نماییم. - با ملکوت آسمان معراج و آستان انوار مقدس حضرت، مناجات می‌کنیم. - به گدایی به آستان سلیمان ملک و ملکوت می‌رویم. - از حق تعالی بالاترین مقامات ملکوت را از خزائن غیب او برای حضرت ابا عبدالله (ع) درخواست می‌کنیم. - برای هدایت و جلب عنایت حضرت نسبت به خویش دعا می‌کنیم. - مقامات بلند و معارف عمیق و تجلیات حیرت انگیز را تکریم می کنیم.

 بنابراین با هر سلامی از مقام خزائن غیب فتوحات می‌شود، سلامی که معنی فقط درود باشد یکی اش هم زیاد است اما سلامی که یک مفاتیح الجنان دعا در آن نهفته باشد، یک میلیون بارش هم کم است! با هر سلامی فیوضات می رسد که ما اصلا نمی‌دانیم حقیقت آن‌ها چیست، روح حضرت با انواری که ما از حقیقت آن ها بی‌خبریم منور می‌شود، اسراری که ما نمی فهمیم برای حضرت مکشوف می‌شود، نعماتی که ما نمی‌دانیم به حضرت سرازیر می‌شود، رحماتی که ما نمی‌شناسیم و معارفی که ما نمی‌فهمیم حضرت را در برمی‌گیرد، با هر سلام “وَ ان من شی ء الا عندنا خزائنه” برای حضرت نازل می‌شود، آن وقت معارف و مفاهیم صد سلام حیرت آور می‌شود! 

⬅ برگرفته از صهبای عشق، مهدی ستوده آرانی خلاصه و جمع بندی و اندکی تصرف در ویرایش 

پژوهشی در زیارت عاشورا 

#محرم_۱۴۰۴

مقابل ایوان نجف نشسته‌ام…
مقابل ایوان نجف نشسته‌ام مگر باورم می‌شود آقا جان؟ خدا کند که خواب نباشد! خدا کند که زیارت کوتاه نباشد!

شکرانه چه بدهم آقا جان! سپاسِ تو چگونه بگویم اقا جان؟ چگونه سلام‌ت گویم؟
ای به قامت تاریخ استواریت!
ای به قدمت زمان صبوری‌ات!
آقا جان موری در پای سلیمانی چه دارد برای گفتن؟ برای تحفه آوردن…؟ ! زبان این مور به لکنت افتاده است!
حیرانم! حواسم پرت زائرت می‌شود. سلام می‌گوید یا که روضه می‌خواند؟
گوش‌م را به او می‌سپارم. چه زیبا سلامت می‌گوید:
“سلام بر آه
سلام بر چاه
سلام بر نان‌جو
سلام بر نمک
سلام بر فدک”
با او تکرار می‌کنم سلام‌هایی که هر کدامش روضه‌‌اند:

“سلام بر کفش‌های کهنه‌ات که مایه کرامت شیعه‌اند.
سلام بر عبای پر وصله‌ات که سبب شرافت شیعه اند.
سلام بر دست‌های پینه بسته‌ات که بوسه گاه ملائک مقرّب خداست!
سلام بر بازوان تنومندت وقتی خیبر را از جای برکندی.
سلام بر تو وقتی در «لیلة المبیت» در بستر محمد(ص) خوابیدی و به استقبال مرگ رفتی و مرگ از ابهت تو گریخت.

سلام بر تو وقتی ریسمان به گردن به مسجدت می‌بردند و تو برای رضای خدا خاموش بودی!

سلام بر تو وقتی همسرت را پیش چشمانت سیلی زدند و ذوالفقارت برای حفظ دین محمد(ص) در غلاف بود!

سلام بر تو وقتی در مشرق دستان پیامبر خدا در غدیر بوسعت عالم طلوع کردی!

سلام بر تو وقتی استخوان در گلو و خار در چشم یک ربع قرن آفتاب خانه‌ات بودی!”
سلام بر تو…
سلام بر تو…
و هر سلام غوطه‌ور در اشک، و من پای منبر روضه‌ی سلامِ زائرت…!

#اهلبیت(علیه‌السلام)
#زائر 
#زیارت

از فرازهای فروزان این زیارت، سلام‌های آن است. در آغاز هفت سلام و در ادامه دستور صد سلام داریم. سری است عجیب دستور صد سلام در زیارت عاشورا! آیا زیارت دیگری داریم که صد سلام داشته باشد؟ اگر آدم بی جهت به شخصی صدبار سلام کند، می‌گویند عقلش را از دست داده است. در سنت رسول اکرم (س) هم نداریم یک نفر چندبار به رسول خدا (س) در یک دیدار صد سلام کند و حضرت هم در همان مجلس همه را جواب دهند. بنابراین چه سری در صد سلام نهفته است؟ “السلام” یعنی چه؟ سلام به ظاهر یعنی سلام علیکم یعنی درود بر شما، سلامتی می آورد. این گونه ترجمه در مقابل کهکشان معارف مستتر در کلمه “السلام” آنگاه که در مجموعه معارف قرآنی و روایی قرار می‌گیرد، مسخره‌ترین ترجمه است. سلام واژه‌ای عربی است. کلمات عربی در زبان محاوره‌ای عرب‌ها همان معنای معمول را دارد که در زبان های دیگر دارد و ترجمه معادل می‌شود. عرب‌ها هم در هنگام ملاقات و هم در هنگام خدا حافظی از کلمه سلام استفاده می کنند. می‌گویند: “السلام علیکم و یا مع السلام” اینها به معنای درود بر شماست. اینها سلامتی می‌آورد. اما زمانی که این کلمه عربی معمولی، به اقیانوس معارف وحیاتی وصل می‌شوند و در مجموعه الفاظ و کهکشان‌های واژه های قرآنی وارد می‌شوند از جنس دیگری درمعنای ” السلام علیکم” بوده، ترجمه درود بر تو ساده‌ترین و سطحی‌ترین معنی است، اصلا نمی‌شود معنی سلام را تمام و کمال گفت. با توجه به آیات و روایات می فهمیم که در سلام چند دسته از معانی وجود دارد: الف) دسته اول به معنی “دعا” است، سلام در معنای دعا مانند یک مفتاح الجنان پر از دعا، دعای فراوان. ب) دسته دوم از مفاهیم و معانی سلام “توسل” است، مفاهیم سلام در این دسته به اندازه یک مفاتیح الجنان در باطن خود معارف توسل را منتشر کرده است. ج) دسته دیگر از معانی سلام تسلیم است؛ مفاهیم و معارف تسلیم هم بسیار زیاد است. د) دسته دیگر اعلام آمادگی برای شهادت و چوب حراج زدن به تمام علائق دنیاست. ه) دسته دیگر درخواست مقامات ملکوتی برای خویش از آستان امام حسین (علیه السلام) است. و دسته دیگر … . با توجه به آیاتی مانند سلام علی نوح فی العالمین، سلام علی ابراهیم، تحیتهم فیها سلام، … در ترجمه سلام اصل همه این مقامات از خود حضرت حق منشعب می شود، از حق اعطا شده و همه درجات رو به ناحیه حق دارند. بنا به فرمایش حضرت فاطمه (س) الیک یرد السلام خواهند شد؛ آنگاه به معنی درود بر شما نخواهند بود. پس سلام دارای معانی گوناگون بوده، با گفتن السلام علیک یا ابا عبد الله! - به مقام سلطنت مطلقه حضرت ابا عبد الله(ع) پناهنده می‌شویم. - از حضور و درک مقامات حضرت و معارف معراج و روح حضرت به شگفتی و حیرت می افتم. - از ظلم ستم کاران و منحرفان زمان خود به ساحت مقدس حضرت، شکایت می کنیم و دادخواهی می‌نماییم. - با ملکوت آسمان معراج و آستان انوار مقدس حضرت، مناجات می‌کنیم. - به گدایی به آستان سلیمان ملک و ملکوت می‌رویم. - از حق تعالی بالاترین مقامات ملکوت را از خزائن غیب او برای حضرت ابا عبدالله (ع) درخواست می‌کنیم. - برای هدایت و جلب عنایت حضرت نسبت به خویش دعا می‌کنیم. - مقامات بلند و معارف عمیق و تجلیات حیرت انگیز را تکریم می کنیم. بنابراین با هر سلامی از مقام خزائن غیب فتوحات می‌شود، سلامی که معنی فقط درود باشد یکی اش هم زیاد است اما سلامی که یک مفاتیح الجنان دعا در آن نهفته باشد، یک میلیون بارش هم کم است! با هر سلامی فیوضات می رسد که ما اصلا نمی‌دانیم حقیقت آن‌ها چیست، روح حضرت با انواری که ما از حقیقت آن ها بی‌خبریم منور می‌شود، اسراری که ما نمی فهمیم برای حضرت مکشوف می‌شود، نعماتی که ما نمی‌دانیم به حضرت سرازیر می‌شود، رحماتی که ما نمی‌شناسیم و معارفی که ما نمی‌فهمیم حضرت را در برمی‌گیرد، با هر سلام “وَ ان من شی ء الا عندنا خزائنه” برای حضرت نازل می‌شود، آن وقت معارف و مفاهیم صد سلام حیرت آور می‌شود!! ⬅ برگرفته از صهبای عشق، مهدی ستوده آرانی خلاصه و جمع بندی و اندکی تصرف در ویرایش #به_قلم_خودم/پژوهشی در زیارت عاشورا #محرم_1401 #حسینیه_کلمات