نویسندگی
#نویسندگی/پست هشتم، ویژگی های پاراگراف نتیجه مقاله علمی (ساختار کلی)
پاراگراف نتیجه، پاراگراف خروج از بحث است که در مقایسه با پاراگراف مقدمه ساختاری ساده تر دارد و دارای دو بخش است.
شامل:
1. بازگویی مدعای مقاله 2. حسن ختام
هدف از این قسمت اطمینان از دو چیز است:
الف) خواننده نکته مد نظر شما در مقاله را درست فهمیده است. که برای این منظور باید نکات اصلی را که شامل مدعا و طرح مقاله است، یکبار یادآوری کنید.
ب) پاراگراف نتیجه گیری برای تمام کردن کار و بستن مقاله است. بنابراین بیان نکته تازه که نیاز به توضیح داشته باشد، جا نداشته، باید پرهیز شود.(بیان نکته کلیدی مقاله، فقط!)
برای نوشتن بخش اول این پاراگراف، مراجعه کنید به مدعای مطرح شده در پاراگراف مقدمه مقاله و به شیوه ای جدید مضمون مدعا را با کلمات غیر تکراری یک بار دیگر برای خواننده بازگو کنید. همچنین، خلاصه آنچه در قسمت های مقاله بیان کردید به اختصار جمع بندی کنید.
نکته: دقت کنید که این پاراگراف در مقاله های کوتاه می تواند، فقط دو سه خط باشد!
بخش دوم پاراگراف نتیجه، حسن ختام است. حسن ختام متناظر با جمله های محرک است.
اگر محرک ابزاری برای برهم آرامش ذهن مخاطب و طرح یک سوال است به نحوی که مطلب را بخواند، حسن ختام، ابزاری است که خواننده را به آرامش ذهنی می برگرداند و بحث تمام می شود.
نکته:
1. فراموش نکنید که ابتدای این پاراگراف را با کلماتی مثل بنابراین، درنهایت، کلام آخر و … شروع کنید تا مخاطب بفهمد دارید نتیجه گیری می کنید.
2. نتایج بدست آمده را هم به صورت خلاصه و فهرست وار بیان کنید.
این ساختمان پاراگراف نتیجه در مقاله علمی کوتاه بود که نیاز است، دانسته شود. ساختمان نتیجه مقاله علمی-پژوهشی طولانی قدری متفاوت تر است.
#به_قلم_خودم/#تولیدی