سلام علی آل یاسین
از فرسنگهای غبارآلودهی تاریخ که گذر میکنی کسی را جز فرزند «بانوی آب» روشنتر در صفا و صمیمیت نمییابی. همه شاهراههای اصلی تاریخ انسانیت، مدیون آن بانوی قرمان حماسی است.
از زمان شهادت یگانه علم وفا حضرت ابوالفضل (علیه السلام)، پرچم اقتدار اسلام هماره به دست توانای حیدری او افراشته است.
آری! در قاموس آفرینش، زینب (سلام الله علیها) کتابی است که فصاحت و بلاغت «مولا علی» دارد و آرایه این کتاب مقدس همه مصحف «فاطمه» است. شیرازه آن حلم «امام مجتبی» است و تیراژ بالای آن در همه ادوار، تکرار کربلای «حسین علیه السلام» است.
کتاب زینب (سلام الله علیها) به اندازه یک فرهنگ جهانی برای دورانهای تاریخ، توضیح و «تفسیر ناب» دارد و هرچه در الفبای انسانیت رو به افق کمال دارد؛ صورت و سیرت وجودی واژگان این کتاب جامع است.
آری! کجاوه کوچک آن بانوی نور به «هر شهر و دیار» که رفت، یک لغت نامه کامل از فرهنگ انسان و اسلام، قرآن و خدا برد. چنانچه تفسیر هر واژه در قاموس کتاب زینب (سلام الله علیها) تعبیری به روشنی روز و به زلالی«آب» با خود برد و خفتگانِ خاموش تاریک اندیش را از علم لدنی خویش «سیراب» کرد.
کتابی که تنها یک کلام «ما رأیت منه الا جمیلا» تفسیر حال هزار عارف عاشق دلسوخته نیست! زینب(سلام الله علیها) «حسین» دیگر است و حسین (علیه السلام) همان تفسیر «کهیعص» است.
به راستی! الفبای عشق زینب (سلام الله علیها) فاتحه الکتاب فرهنگ نامه حسین است. فرهنگی که از دل تاریک تاریخ، قمرهای تابناک بیافول را در آسمان خود روشن کرد و راهیان نور و صراط مستقیم را تا سر منزل مقصود، تا خدای محمود برد؛ همو که از پس ظلمات دهر، جبریل امین پیامهای سرخ «عاشورایی» شد و پرچم سبز امامت را تا همیشه تاریخ بر افراشت.
#به_قلم_خودم
#فرهنگ_عاشورا