سلامت زبان فارسی (مرزبانی از کیان فرهنگی و ملی)
نزدیک بود سر رشته از دستم بیرون رود، گاهی متاثر بودم، گاهی شگفزده، گاهی از بیمبالاتی نویسندگان در بیتوجهی به زبان فارسی دردمند…پاسخ سوال خود را در پژوهشی مختصر یافته بودم ولی درونم آشوب بود و سرانجام برآیند این احساس ها، تلفیق سخنان دلسوزانه حضرت آقا (مد ظله عالی) بود با سخنان استاد بابایی در باره زبان فارسی که با دوستان، به اشتراک میگذارم.
من خیلى نگران زبان فارسىام؛ خیلى نگرانم. سالها پیش ما در این زمینه کار کردیم، اقدام کردیم، جمع کردیم کسانى را دور هم بنشینند. من می بینم کار درستى در این زمینه انجام نمی گیرد و تهاجم به زبان زیاد است. همینطور دارند اصطلاحات خارجى [بهکار میبرند]. ننگش می کند کسى که فلان تعبیر فرنگى را به کار نبرد و به جایش یک تعبیر فارسى یا عربى به کار ببرد؛ ننگشان می کند. این خیلى چیز بدى است؛ این جزو اجزاء فرهنگ عمومى است که باید با این مبارزه کرد. دوستان! زبان فارسى یک روزى از قسطنطنیّهى آن روز، از استانبولِ آن روز، زبان علمى بوده تا شبه قارّهى هند؛ اینکه عرض می کنم از روى اطّلاع است(۱)
استاد هم میگوید: «زبان فارسی زبان غیرتمند و مغروری است و این همه رفت و آمد بیگانگان را به خانه خود، خوش نمی دارد. برای سلامت و بالندگی این زبان و نیز برای مرزبانی از کیان فرهنگی و ملی خود بهتر است تا آنجا که ممکن است از واژهای غیر فارسی استفاده نکنیم. مطلق استفاده از وام واژه ها غلط نیست؛ اما بیگانه گرایی و ترجیح بیگانه بر خودی اگر سیره نویسنده شود، پذیرفتنی نیست.»(۲)
«بله، این توانایی در هیچ نویسنده ای نیست که بدون به کارگیری واژه های بیگانه، متنی متین و معتدل و معیار بنویسد؛ اما سخن این است که ما بیش از نیازمان از حساب ذخایر ارزی زبان برداشت کرده ایم و این زیاده روی جز این که تخلف از نثر معیار است، آینده نیکی برای زبان فارسی نوید نمی دهد. افزون بر اینکه زبان فارسی تر، روی هم رفته زیباتر و تاثیرگذارتر است.»(۳)
_____________________________________________________
۱. خبرگزاری تسنیم(۹۲/۰۹/۲۳)
۲. بهتر بنویسیم،رضا بابایی ص63
۳. همان، ص67-66
#فارسی_را_پاس_بداریم
#بیان_حضرتآقا
#به_قلم_استاد
#به_قلم_خودم